Ο παίκτης ceriseorange δημοσίευσε μια ανάρτηση στις 05/11 16:41 στο Wonderz Forum: Νοέμβριο ποίημα Amélie Dewailly (κα Gustave-Emile Mesureur . Απαντήστε στον Wonderz και ανταλλάξτε με άλλους παίκτες

Νοέμβριος
φθινοπωρινό ποίημα

Εδώ είναι το όμορφο καλοκαίρι που έφυγε,
Τα λουλούδια έχουν χάσει το άρωμά τους.

Τα λουλούδια δεν έχουν πια φρέσκες αποχρώσεις,
Τα έντονα χρώματα τους είναι σιωπηλά.

Πολλά κουμπιά έτοιμα για άνοιγμα
Κοντά στο μαρασμό.

Το φθινόπωρο φόρεσε το αυστηρό του πέπλο,
Δεν υπάρχει πλέον χαρούμενος όροφος.

Κοντά σε ψηλές και περήφανες ντάλιες,
που σηκώνουν τις διάφορες ανθοδέσμες τους,

Βλέπουμε μόνο σκοτεινές σκέψεις,
Και χρυσάνθεμα με αποχρώσεις.

Στο φως γυμνά άλση
Τα ωδικά πουλιά σιωπούν.

Στο έδαφος κυλά το κάστανο,
Και στους τοίχους το αμπέλι αιμορραγεί.

Τα γρασίδι είναι κρύα και υγρά,
Τα φύλλα είναι ήδη σκουριασμένα.

Ο άνεμος στο έδαφος τους σκορπίζει,
Ο άνεμος ή το επόμενο ντους.

Ο αέρας είναι υγρός και διεισδυτικός,
Ο κήπος δεν είναι τίποτα άλλο από έναν ετοιμοθάνατο.

Ο ήλιος, μέσα από την ομίχλη,
Μοιάζει με κόκκινο θυμιατήρι που καπνίζει.


Και η φύση είναι σε αυτό το μέρος
Πανηγυρικός ως αποχαιρετισμός.

Ας αφήσουμε, γιε μου, αυτή την ήσυχη γωνιά.
Ας επιστρέψουμε στη μεγάλη πόλη.

Εκεί, προφυλαγμένοι από τους Αυτάνους,
Ας περιμένουμε την άνοιξη.

Αλλά ακούω ένα θρόισμα φτερών
Και παραπονεμένοι ριτορνέλλοι..

Αυτό το γλυκό πουλί μετανιώνει,
Όπως εμείς, τον περασμένο Απρίλιο;

Amélie Dewailly (Ms. Gustave-Emile Mesureur)
Τα παιδιά μας ποιήματα - 1885